Ken je dat gevoel? Je kind heeft al jaren vioolles en laat vol trots het nieuwste stuk horen dat ingestudeerd is. Je bent oprecht zwaar onder de indruk dat jouw zoon of dochter dit kan. Het is natuurlijk niet geschikt voor het concertgebouw, maar wauw wat knap.
Dat is een beetje het gevoel dat ik heb bij AI. Elke keer als ik een opdracht of vraag weg leg, denk ik knap dat je zover komt, maar….. dit is niet wat ik nodig heb. Maak je een afbeelding, filmpje of tekst, allemaal heel knap, maar net niet zeg maar.
En het ligt ongetwijfeld ook aan mijn prompting skills, maar ik zie online ook zoveel voorbij komen waarbij ik hetzelfde gevoel heb. Neem dat bekende filmpje van die Ikea-doos die uit elkaar vliegt en een heel interieur vormt. Het ziet er fantastisch uit. Het is superknap gemaakt, maar ik weet zeker dat je dat interieur nooit helemaal kunt vinden bij Ikea. Het is het net niet. Of al die posts die je o.a. op LinkedIn tegen komt, vol met emoijs of… het woord ‘game changer’. Net niet dus…
Natuurlijk zal AI steeds beter worden, net als een kind met vioolles, maar ik betwijfel of het concertgebouw voor AI haalbaar is.
P.s. de video is noodgedwongen met ai gemaakt, ik heb geen zoon die viool speelt 🙂
Comments are closed