Door: René van Donschot
Te weinig geld, te weinig mensen, slechte omstandigheden. Als je de actualiteit in de media volgt, lijkt de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking in Nederland ronduit dramatisch te zijn. Maar, is dat wel zo?
Na 15 jaar gewerkt te hebben in het bedrijfsleven mag ik me nu al zo’n 1,5 jaar onderdeel voelen van de zorg in Nederland. Vanuit mijn vak als marketeer luister ik naar klanten en schrijf hun verhalen op, vooral om te zorgen dat we de tevredenheid verder kunnen verhogen. Natuurlijk overzie ik niet het hele zorglandschap, maar met mijn bescheiden blik, zie ik toch iets anders dan dat wat de media me voorspiegelen.
De media melden vooral incidenten, fouten en missers. Vanuit een kritische journalist goed en vanuit een sensatiebelust publiek geweldig. Maar de mooie voorbeelden worden onderbelicht. Ik lees een artikel over de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking: “De NZa leest de zorgkantoren de les. 125 cliënten krijgen in Nederland geen passende zorg.” Dat is feitelijk wellicht juist, maar ik lees nergens dat er bijna 200.000 mensen dus wel passende zorg krijgen.
Wat ik dagelijks tegenkom is zeker niet dramatisch, maar veel genuanceerder. Het is soms verdrietig, zwaar of teleurstellend, maar vaak ook juist mooi, ontroerend en hartverwarmend. Wat ik vooral dagelijks zie, zijn mensen met het hart op de juiste plaats. Ouders die knokken voor hun kinderen, maar ook geduld durven en willen hebben voor de beste zorg op de beste plek. Bewoners die de zorg niet beoordelen op een inspectierapport, maar op de omvang van de glimlach van een begeleider. Collega’s die geen dossiers met medische informatie uit hun hoofd kennen, maar wel weten wat een bewoner fijn vindt en waarvan hij of zij die dag gelukkig wordt.
Als het zonnetje net opkomt en ik loop over één van onze terreinen bekruipt mij een gevoel van trots over de voorzieningen in Nederland. Als bewoners mij aanspreken en niet klagen over de zorg, maar praten over het weer, wat er in het weekend gebeurt is of wat ze vanmiddag gaan doen, word ik blij over de zorg. Als verwanten hun kritiek over de zorg zo formuleren dat ze zeker weten dat de waardering voor de medewerkers ook overgebracht wordt, voel ik me zeker dat we goed bezig zijn.
Bijna 200.000 mensen met een verstandelijke beperking, krijgen in Nederland zorg en meestal is dat best wel goede zorg met heel veel liefde! De zorg in Nederland kan ongetwijfeld beter. Maar laten we tussendoor ook een beetje trots zijn op wat we hebben opgebouwd!